De lijnen zijn getrokken. De stilte nadert.

Eind oktober. Één terugkeer. Niet aangekondigd, wel voorspeld.
Een plek waar het geluid nooit echt weg is en toch luistert iedereen.

Spa. Niet bij naam, maar in vorm. In geur. In geheugen.
Wat ooit begon, zoekt afronding. Of juist een herstart?

De tijd tikt niet hoorbaar, maar voelbaar.
Tussen de bomen. In de bochten. Onder de huid.

Er wordt niet gesproken van een datum. En toch weet je dat hij valt.
Niet in een agenda, maar in het hoofd. Of het hart.

Sommige circuits zijn meer dan asfalt.
Sommige momenten meer dan toevallig.