Marathon door Friesland: AKU’s 226 kilometer Elfsteden Estafette

---

Atletiek Klub Uithoorn publiceerde het artikel in juli 2018

 

Op 9 en 10 juni trok Atletiek Klub Uithoorn met twee teams de Decathlon Elfsteden Estafette in een non-stop estafetteloop van 226 kilometer, langs de elf historische Friese steden en geïnspireerd op de legendarische schaatsklassieker. Elke ploeg telt maximaal twaalf lopers, waarbij altijd één hardloper vergezeld gaat door een fietser voor navigatie en verlichting. Bij elk van de elf steden wordt, net als bij de schaatstour, een stempel gescoord en zo het felbegeerde elfstedenkruisje verdiend.

De AKU lopers splitsten zich in twee blokken van telkens 45–55 kilometer, met een afsluitend slotstuk van 20 kilometer. Team 1 vertrok zaterdagavond rond 18:30 uur uit Leeuwarden en wisselde elke 2 kilometer. Later die nacht nam team 2 het stokje over in Woudsend en liep via Sloten en Stavoren door naar Hindeloopen. Omdat ze 90 minuten te vroeg arriveerden, wachtte een korte pauze, waarna ze vóór 05:00 uur hun route richting Bolsward, Harlingen en Franeker vervolgden. Na een adempauze zette ploeg 2 koers naar het beroemde bruggetje van Bartlehiem.

Net voorbij Bartlehiem startte team 1 aan de laatste 20 kilometer en bracht de estafette terug naar Leeuwarden. Onder luid gejuich en met confetti overhandigd, staken de lopers elkaar de armen om de finishlijn over te gaan. Deze 226 kilometer tellende tocht is niet minder dan een monumentale prestatie: net als de schaatstocht vraagt ze om onverzettelijkheid, uithoudingsvermogen en hechte samenwerking kwaliteiten die iedereen die een elfstedenkruisje draagt, als geen ander belichaamt.

 

Nacht, Zweet en Poffertjes: Ons 24-uurs estafette avontuur

---

Petra publiceerde het artikel op maandag 11 juni 2018

 

Maandagochtend, 09:30 uur. Ik word wakker na zo’n 10 uur slaap. Mijn kuiten protesteren, maar verder voel ik me verrassend goed. Het is achter de rug. Na maanden van voorbereiding is de Elfsteden Estafette alweer voorbij gevlogen. In september plaatste ik een bericht op Instagram, op zoek naar vrouwen die dit avontuur aandurfden. Binnen een uur was er een WhatsApp groep. Negen maanden lang trainden we, lachten we en groeiden we als team. En toen was het 9 juni: onze start in Friesland. Wat een weekend. Ik neem jullie mee op onze reis dit wordt misschien mijn langste blog ooit!

Zaterdag 9 juni – 12:00 uur Na een ochtend van inpakstress (al viel dat mee, want de meeste spullen lagen al klaar) reden Dagmar, Björn en ik in ons opgehaalde busje richting Akkrum. Daar verzamelden we bij Bonny thuis, waar Emma en Bonny voor een heerlijke pastamaaltijd hadden gezorgd. Silvia verraste ons met goedgevulde goodybags alsof we bij Oprah waren – en kort daarna vertrokken we naar Leeuwarden, opgewonden en een tikje zenuwachtig.

17:00 uur Bij Decathlon halen we ons startpakket op. De route is op het laatste moment iets aangepast, maar niemand van ons raakt daarvan van slag. Onze busjes zijn gereed, chauffeurs Hans en Björn staan paraat, en de zenuwen stijgen. Terwijl een medewerker nog probeert uit te leggen wat er gebeurt als je te vroeg aankomt, lachen we dat weg dat gebeurt ons vast niet! Ilona wordt zelfs nog geïnterviewd voor de Friese omroep. Klaar voor de start!

18:00 uur We zijn het derde team dat van start mag. Mirjam trapt af en sprint weg als een pijl uit een boog, begeleid door Dagmar en Els op de fiets. Girls Run 11Steden is begonnen! Bus 2 wacht nog in spanning; zij zijn pas rond 20:00 uur aan de beurt.

19:00 – 21:00 uur Onze dames knallen! Silvia, Marjolein en Ilona lopen hun eerste shift razendsnel en lopen ver voor op het schema. Rond 20:00 uur is het mijn beurt, samen met Emma. We lopen elk twee kilometer, met Joanka als fietser. Mijn tempo van 5’10 verrast me. Alles voelt soepel. Binnen acht kilometer winnen we tien minuten. We zijn in topvorm en trots. Bij kilometer 28 geven we het stokje door aan Joanka, Tanja en Bonny.

21:00 – 23:00 uur Niet lopers genieten in IJlst van koffie, thee en stroopwafels bij de nicht van Bonny. Ondertussen gaan onze lopers door en halen moeiteloos stempels binnen. We liggen inmiddels 35 minuten voor. Het Friese landschap langs de haven is adembenemend. Terwijl Mirjam, Dagmar en Ilona aan hun lange shifts beginnen, maakt bus 2 zich klaar voor de nacht bij McDonald’s Sneek. Er wordt even opgeladen letterlijk en figuurlijk met drankjes, wifi en een hamburger voor Emma.

Middernacht Bus 2 vertrekt naar hun nachtplek: een weiland vol schapen. Eerste ervaringen met wildplassen zijn een feit. Verwonderde buurtbewoners vragen wat we daar doen zo laat. Bus 2 probeert wat slaap mee te pakken, de wekker wordt gezet op 01:30 uur want het volgende wisselpunt wacht.

01.00 uur In de bus heerst stilte, maar van slapen komt weinig terecht. Emma gooit de sfeer om met Duitse muziek onze eigen versie van Team No Sleep is geboren. Bus 1 loopt inmiddels ruim 40 minuten voor op schema, dus wij benutten de tijd om te eten en ons klaar te maken voor de nachtdienst.

02.00 uur Bonny en Tanja starten hun nachtelijke kilometers, ik spring op de fiets. Het is bitter koud, dus ik ben ingepakt als een wandelende sneeuwpop. Warm blijf ik in ieder geval.

03.00 uur Samen met Emma en Joanka wisselen we elke kilometer af. In totaal pakken we 24 kilometer. Een korte grasomweg laat Emma’s navigatietalent op de fiets schitteren. Helaas nemen haar knieklachten toe bij iedere stap voelbaar.

04.00 uur We bereiken checkpoint twee, maar... moeten wachten. We zijn té snel. Twintig minuten pauze, omdat de planning anders ontspoort. Andere teams staan zelfs anderhalf uur stil. Geïrriteerd, onderkoeld en met een zere knie bij Emma, besluiten Joanka en ik samen de shift af te maken. Tanja wordt vlak voor het wisselpunt afgezet en loopt de laatste kilometers ook solo.

05.00 uur De ochtend gloort. We laten het haasten los en kiezen voor een comfortabel tempo. De Friese landschappen krijgen kleur en we besluiten: genieten staat nu centraal.

06.00 uur Tanja sluit weer aan en we supporten elkaar op elk moment. Bus 1 vertrekt voor hun nieuwe etappe en wij krijgen wat ademruimte.

07.00 uur In Akkrum stappen we kort uit: pauze bij Bonny. Coen, Emma’s vriend, sluit aan voor deel twee van de route. We scoren snacks, drankjes en warme kleding uit Bonny’s kast haar trui is goud waard!

08.00 uur Op weg naar Harlingen doen we een powernap van 15 minuten: mijn enige slaapmoment in deze estafette. Silvia laat haar blaren professioneel behandelen, terwijl anderen langs de schitterende kustlijn blijven rennen. Uitputting en euforie gaan hand in hand.

09.00 uur Bij Franeker mogen we direct door. Mijn benen voelen stroef maar verrassen me: ik loop nog steeds op 6'00/km. Wat vooral opvalt? Iedereen groeit. We motiveren elkaar en tillen onze prestaties naar een hoger niveau.

10.00 uur De route is adembenemend, ondanks vermoeiende kilometers. Enthousiaste kinderen geven high fives. Niet lopers worden verwend door Bonny’s vriendin met broodjes en warme dranken. Zulke steun maakt alles lichter.

11.00 uur Silvia’s blessures maken verder lopen onmogelijk, maar dankzij bus 1 worden haar kilometers moeiteloos overgenomen. Ze stapt op de fiets ook dat is teamwork. Navigeren blijft cruciaal; zonder fietsers zouden we verdwalen.

12.00 uur We picknicken in het gras terwijl de zon straalt. Bonny en ik zijn klaar voor onze 2×2,5 km shift, inclusief 2×500 meter voor Emma. Die extra stukjes zijn ons geheim: ze houden ons scherp en geven vleugels. De route richting Dokkum is een zonnige zegen.

13.00 uur Tanja en Joanka nemen het stokje over in Dokkum. Terwijl zij kilometers pakken, rust Emma even uit met een welverdiende powernap.

14.00 uur Ilona’s moeder en zus verrassen ons met warme poffertjes. Wat een traktatie! Joanka en Tanja zijn vroeg terug door een omleiding voordeel: we blijven perfect op schema en kunnen nu met zekerheid door naar Leeuwarden.

15.00 uur De shifts worden korter, vermoeidheid zwaarder. Ilona vormt de uitzondering: ze dartelt nog alsof ze een halve marathon wil lopen. Bus 1 is klaar het slotstuk wacht.

16.00 uur Bus 2 begint aan de laatste kilometers. Bij het Elfsteden monument maken we een memorabele groepsfoto. Tijd genoeg, dus waarom niet?

16.45 uur In Leeuwarden wachten we op Joanka en Bonny. Zodra iedereen er is, rennen we samen de laatste meters hand in hand, als één team. De finish voelt magisch. We lachen, huilen, juichen en dansen. Wat een moment.

Geen podiumplek, maar ons eigen Elfstedenkruisje voelt als goud. Mijn medaillefoto? Rommelige haren en een moe gezicht, maar het straalt pure trots: 26 kilometer, 23 uur zonder slaap. Onze volle stempelkaart bewijst wat we hebben gepresteerd.

18.00 uur Terug bij Bonny thuis. Warme maaltijd, lieve vrienden, vreugde. Anderhalf uur sneller dan gepland en zoveel liefde binnen onze groep. Dank aan iedereen die hielp de familie van Bonny, de poffertjesbrigade van Ilona, en helden Coen, Hans en Björn die ons veilig door Friesland loodsten.

 

AKU’s Epische Estafette: 216 kilometer Langs Elf Friese Steden

---

Ronald Velten publiceerde het artikel op 6 Juli 2016

 

Beleef het onvergetelijke avontuur van Atletiek Klub Uithoorn tijdens de Elfsteden Estafette 2016: een non-stop estafetteloop van 216 kilometer door het hart van Fries erfgoed. Vanaf de vroege start in Leeuwarden tot de overweldigende finish in Sneek trotseerden de atleten dag én nacht om hun uithoudingsvermogen tot het uiterste te testen. Gedreven door teamspirit en vastberadenheid vochten ze tegen vermoeidheid en grillig Hollandse weer om elke kilometer gezamenlijk te overwinnen.

Onderweg dompelden ze zich onder in de uitgestrekte Friese landschappen en trokken de historische stadsgezichten als Sneek, IJlst en Sloten aan hen voorbij. Langs de route juichten bewoners en voorbijgangers hun toe, waardoor elke aanmoediging extra brandstof gaf om door te gaan. De estafette bleek niet alleen een fysieke beproeving, maar ook een emotionele reis waarin vertrouwen en samenwerking de sleutel vormden tot succes.

Voor Atletiek Klub Uithoorn markeerde deze deelname een mijlpaal in hun sportieve geschiedenis. De Elfsteden Estafette 2016 inspireerde hen om de lat nóg hoger te leggen en liet zien dat doorzettingsvermogen en samenspel grenzen verleggen tot een onvergetelijke ervaring. Een prestatie die hen voor altijd bijblijft en de essentie van ware veerkracht vastlegt.

 

Van Ljouwert naar Ljouwert: Non-stop door Friesland

---

Atletiek Klub Uithoorn publiceerde het artikel in juli 2017

 

Op 10 en 11 juni trok een team van Atletiek Klub Uithoorn, acht lopers en vier begeleiders de Friese wegen op voor de tweede editie van de Decathlon Elfsteden Estafette. Deze non-stop estafetteloop van 216 kilometer voert langs alle elf historische steden, inclusief het beroemde bruggetje bij Bartlehiem, en test disciplines en doorzettingsvermogen tot het uiterste.

Vrijdagavond om 20:56 uur klonk het startschot in Leeuwarden. Team 1, met Jaap Bouwmeester, Atie van Oostveen, Huub Jansen en Esther Visscher, wisselde elke twee kilometer van loper én fietsnavigator (Arie van Oostveen), terwijl chauffeur Theo van Rossum de volgauto stuurde. In 70 kilometer legden ze hun eerste etappes af via Drylts (IJlst) en Snits (Sneek), om rond zonsopgang in Oudemirdum aan te komen.

Na een korte pauze hervatte het team om 05:00 uur de tocht richting Bolsward, Harlingen en Franeker. Toen zij de finishlijn van hun blok hadden gepasseerd, stond team 2 uitgerust met frisse benen klaar om de estafette over te nemen. Helaas arriveerden zij zo vroeg bij hun wisselpunt dat ze anderhalf uur moesten wachten op hun officiële start om 10:00 uur.

Ondanks de bewolking steeg de temperatuur naar zo’n twintig graden, een warmere dag dan voorspeld. Langs het kronkelende jaagpad rond Bartlehiem wisselden lopers en fietsers beurtelings tempo en route informatie uit. De volgauto moest omrijden, waardoor de wisselafstanden soms langer vielen dan gepland, maar het team hield de vaart erin.

Net voorbij het iconische bruggetje begon team 1 aan de laatste twintig kilometer. Halverwege namen ze even de tijd voor een welverdiende pauze in een café aan de waterkant: een warme maaltijd op het terras, omringd door kabbelend water en zonnige gezichten. Goed gehydrateerd en gemotiveerd vervolgden ze hun weg via Dokkum, waar de laatste vermoeidheidskilometers hun tol eisten maar ook hun vastberadenheid versterkten.

Uiteindelijk staken de lopers met beurse spieren, maar brede glimlachen de finish over in Leeuwarden. Omringd door vrienden, familie en mededeelnemers ontvingen ze luid gejuich en hun welverdiende medailles. Deze 216 kilometer door Friese landschappen en stadsgezichten markeerde een memorabele mijlpaal voor AKU een bewijs van teamspirit, veerkracht en de onuitputtelijke drang om grenzen te verleggen.

 

Elfsteden Estafette hardloopwedstrijd gestart in Leeuwarden

---

Omrop Fryslan publiceerde het artikel op vrijdag 10 juni 2016

 

Er is een nieuw soort Elfstedentocht in opkomst, namelijk de Elfsteden hardloopwedstrijd voor groepen in estafettevorm. Hoewel het nog niet erg massaal is, is het evenement vrijdagavond om 19:00 uur van start gegaan. Op zondagmiddag worden de eerste deelnemers om half vier weer verwacht bij de Oldehove. In totaal doen 115 mensen mee aan de tweede editie van de Elfsteden Estafette. Sommige deelnemers beschouwen het hardlopen midden in de nacht als een van de charmes van het evenement. De deelnemers leggen in estafettevorm in totaal 216 kilometer af, zonder pauze. Ze worden begeleid door volgauto’s waarin de lopers die even rust nodig hebben, kunnen uitrusten. Daarnaast is er ondersteuning van EHBO’ers in geval van blessures. Dit is de tweede keer dat de Elfsteden Estafette plaatsvindt.

 

Friesland in Vier Modi: 210 km Elfsteden Challenge

---

Hardloop.Events publiceerde het artikel op maandag 29 juni 2015 

 

Op 12 juni verzamelen negen lopers en de begeleidende crew zich in twee busjes en rijden om 17:00 uur naar Leeuwarden. Ons team start om 19:02, team 2 volgt 18 minuten later. Samen leggen we in duo’s (loper + fietser) een traject van 210 kilometer af, steeds wisselend om de 2 kilometer behalve waar de bus de route niet kan volgen.

Na het startschot verdwijnen we de nacht in. Al na honderd meter slagen we erin de weg kwijt te raken, maar dankzij andere deelnemers hervinden we de route richting Sneek. Het polderlandschap glijdt voorbij, de temperatuur blijft hangen rond de 20 °C en de zeegeur kondigt de kust al aan. In Makkum maken we ongepland een korte omweg naar het strand: een verfrissende duik, een lunch met garnalenkroket en een souvenir uit de aardewerkwinkel geven ons nieuwe energie.

Via Sloten bereiken we rond 11:15 het eerste checkpoint. Als derde team hebben we een flinke inhaalslag gemaakt, al liggen de langzamere teams nog op de startblokken. In het donker lopen we door Stavoren, waar een kapotte koplamp ons tijdelijk vertraagt. Slechts een handlamp in de hand, fietsen we het onverlichte pad af, om rond 4:10 bij het tweede checkpoint te arriveren meer dan negen uur onderweg en halverwege.

De zwaarste etappe volgt: zo’n 65 kilometer naar Stiens. Onderweg naar Bolsward en Harlingen dwaal ik even af door navigatieproblemen, net als tijdens de bocht bij de A31. Zonder walkietalkie en met lege navigatiebatterijen besluiten we op kompas koers naar Franeker te houden. Pas na overleg met een ander team vinden we de juiste weg terug en rollen we om 10:00 uur als derde het checkpoint in Stiens binnen, waar we vanwege de regenvlucht van de buienradar anderhalf uur moeten wachten.

Met de bus rijden we door naar Bartlehiem, waar lichte motregen valt. Vervolgens mogen we langs de Dokkumer Ee rennen, met de wind in de rug een weldaad na al die uren. Tussen Dokkum en Leeuwarden slaan we de resterende tegenwind gade en wissel ik met Christa de laatste zes kilometers af: zij eerst, ik op de fiets, en daarna omgekeerd. Net buiten Leeuwarden sluit de rest van het team zich bij ons aan, zodat we samen de laatste meters sprinten.

Na 19 uur, 21 minuten en 2 seconden stempelt ons team als eerste de finish in Leeuwarden, gevolgd twintig minuten later door team 2. Onder luid applaus ontvangen we ons felbegeerde Elfstedenkruisje. Na een korte opfrisbeurt vieren we onze prestatie thuis met pizza’s en zakken we uitgeput maar voldaan in. Dit onvergetelijke 210 kilometer avontuur bevestigde opnieuw de kracht van teamwork, doorzettingsvermogen en de magische allure van Friesland.

 

210 km door Friese Landschappen: De Elfsteden Estafette

---

Kennemer loopgroep publiceerde het artikel op woensdag 17 juni 2015

 

Precies om 16:00 uur arriveer ik bij Jan Sinnige, waar de busjes al volgeladen worden en ik mijn teamgenoten voor het eerst zie. Na een korte briefing van Esther stappen we met negen lopers, twee chauffeurs (Jaap en Karel) en onze fietsnavigator Ruud in konvooi richting Friesland. De ontspannen sfeer verraadt lichte zenuwen; lachend en pratend banen we ons een weg over de Noorddorperweg naar Leeuwarden, waar een hartelijk diner ons opwacht.

Om 19:02 uur gaat team 1 van KLG van start, waarna wij met Martin, Ron, Willeke, Lyanda en mijzelf in duo’s (loper + fietser) van start gaan. Elke 1,2 kilometer wisselen we, begeleid door Ruuds fluitende aanwijzingen en Jaaps en Karels vlotte buswissels. De zomeravond is betoverend stil op het Friese platteland, afgezien van kwakende kikkers. Na een eerste etappe van 50 kilometer waarin we een paar keer kort het spoor bijster raken, maar dankzij verkenningstochten twee weken eerder snel weer op koers liggen bereiken we rond 02:00 uur de sporthal van Oosterwolde. Korte slaapjes worden ruw onderbroken om 06:00 uur, want ons team loopt sneller dan gepland.

De tweede 50 kilometer begint met protesterende benen, maar zodra daglicht filtert, wemelt het van de andere teams. We passeren Bolsward, Harlingen en het iconische bruggetje van Bartlehiem, waarbij we Martin’s inhaalrace op het rode KLG busje vieren. Onderweg wisselen dames en heren hun verlopen af met wisselende afstanden, maar altijd met 11 kilometer/uur als gemiddelde snelheid in het vizier.

De laatste etappe voert van Dokkum terug naar Leeuwarden, met tegenwind en stijgende vermoeidheid. Onderweg komen Christa en ik in wisselende rollen fietsend en lopend eindelijk samen met de rest van het team bij de finish binnen. Na 19 uur, 21 minuten en 2 seconden stempelen we de kaart, ontvangen we het felbegeerde Elfstedenkruisje en vieren we onze prestatie met pizza’s en een welverdiende nachtrust. Een onvergetelijk bewijs van teamwork en doorzettingsvermogen.

 

Elfstedentocht in 13 Uur: AC TION’s nachtelijke ultrarun

---

AC Tion publiceerde het artikel op zondag 14 juni 2015 

 

Op zaterdag 13 juni om middernacht zette Ultrateam TION twaalf doorgewinterde lopers van AC TION  zich in beweging voor een eigen Elfsteden­tocht van 217 kilometer. De route volgde grotendeels de historische waterwegen tussen Stavoren, Hindeloopen, Franeker en Dokkum, met stempelposten in alle elf Friese steden. In vier etappes van respectievelijk 63, 48, 59 en 47 kilometer liepen we het avontuur uit, met de finish pal in het hart van Leeuwarden.

Tijdens de eerste drie etappes opereerden we in teams van vier: één loper ondersteund door drie fietsers, die elke 500 tot 1 000 meter wisselden om het tempo scherp te houden. Zo doorkruisten we het donkere Friesland bij nacht, zagen we het IJsselmeer oplichten in zonsopgang en trotseerden we regen en felle tegenwind langs de Dokkumer Ee. Dankzij onze snelheid haalden we al vroeg tal van teams in, zelfs zij die zes uur vóór ons waren gestart. Bij checkpoint 3 moesten we om de binnenstad van Leeuwarden niet te verstoren ruim tweeënhalf uur wachten op onze herstart. Voor de finale 500 meter werden we uit de busjes ‘gekatapulteerd’ door onze chauffeurs Lieneke en Wim, zodat we gezamenlijk over de kasseien van het plein naar de finish sprintten.

Met een eindtijd van 13 uur, 10 minuten en 8 seconden hielden we een gemiddelde van 16,5 kilometer/uur vast. Het was geen gewone prestatie, maar een onvergetelijke teamervaring die ons nog lang zal bijblijven.