Avontuur langs de Waddenzee

Een unieke race langs de Waddenkust

Stap in een onvergetelijk avontuur langs de onverstoorbare Waddenzeekust. De Waddenzee Estafette brengt Nederland en Duitsland samen in een epische teamsprint van 223 kilometer, waarbij lopers elkaar in diverse etappes afwisselen en de kracht van teamspirit vieren. Vanaf de start duik je direct het ruige kustlandschap in: brede zandplaten glinsteren in de ochtendzon, terwijl de branding zacht ruisend tegen de dijk slaat en meeuwen je gezelschap houden.

Terwijl je de zilte zeelucht opsnuift, passeer je pittoreske vissershavens en knusse kustdorpen waar rietgedekte boerderijtjes als toevluchtsoorden tussen kwelders staan. Bij de grensovergang bij Nieuw Statenzijl verandert het decor subtiel: Duitse dijkdorpen materialiseren zich tussen glooiende weiden, en altijd hoor je het kabbelende water van de Waddenzee op de achtergrond.

In Noordpolderzijl voel je de historische lading van het gebied: onder je voeten liggen smokkelaarspaadjes, ooit gebruikt om koffie, tabak en boter de grens over te brengen. Dat rijke verleden geeft extra energie wanneer de wind aan kracht wint en je benen protesteren. Elk wisselmoment bij de wisselpost wordt een feestelijke mini finish, met lokale lekkernijen, aanmoedigingen van dorpsbewoners en een shot pure adrenaline voor het volgende traject.

Meer dan een wedstrijd is dit een viering van natuur, cultuur en samenhorigheid. 

 

Nachtelijke avonturen en grensverleggende kilometers


  • Het artikel werd op dinsdag 22 oktober 2013 gepubliceerd door AV NEA Volharding

Op vrijdagmiddag om 15.00 uur stapte ons team Judith, Marcel (chauffeur), Dirk, Wim, Cees, Erik, Thomas, Hen en onze teamcaptain Kees vol enthousiasme in twee auto’s bij de kantine aan de Flevostraat. Na een smakelijke tussenstop in Zuidlaren voor een Chinees buffet arriveerden we in het donker, precies op tijd voor het 20.00 uur startschot van de estafette.

Verdeeld over vier etappes ging iedere loper, vergezeld door fietsers, in stukken van zo’n 800 meter “vol gas”. Al snel merkten we dat we door het ontbreken van GPS af en toe van de route raakten. Zonder straatverlichting in de nacht was het zoeken naar de begeleidende auto geen sinecure, zelfs met de hulp van omwonenden.

Toen de zon piepte, vonden we energie bij een warme bakker langs de weg. Terwijl een waterig zonnetje doorbrak, hervatten we onze tocht: de zintuigen werden geprikkeld door de frisse lucht, natte wegen en zachte ochtenddauw. Later genoten we van koffie en Kees’s eigengebakken appeltaart bij de laatste gezamenlijke stop, waarna we – op verzoek van de organisatie – een paar afslagen skipten om op tijd te finishen. Ons schema klopte: we rekenden uit dat we ruim tien minuten eerder zouden aankomen dan gepland.

De inhuldiging in Bensersiel voelde als een overwinning, compleet met hartelijk applaus en een welverdiende Duitse schnitzel. Rond 22.30 uur kwamen we in Purmerend aan: moe, maar voldaan. Eén ding is zeker: we hebben een fantastische tijd gehad en zijn alweer bezig met de voorbereidingen voor de volgende editie.

 

 

Navigeren door nacht en wind: ons Waddenzee avontuur


  • Het artikel is in oktober 2013 gepubliceerd door Delta lloyd Running Team

Donderdagavond begon met onophoudelijke regen, maar de wolken trokken net op tijd weg voor onze start. Vrijdagavond om 22:35 uur vertrok ons team Astrid I, Astrid II en Leo onder het flakkerende schijnsel van fakkels bij Schipborg. Met het GPS-apparaat stevig in de hand ontstak in het donker meteen de strijd tegen de route: één kilometer lopen, twee fietsen, koers houden in kille nattigheid.

Al snel bleek het scherm nauwelijks afleesbaar en leidde ons navigatiesysteem ons steevast de verkeerde kant op. Keer op keer draaiden we om, ploeterden terug en leerden gaandeweg dat improvisatie onze beste bondgenoot was. Pas na ruim twee uur vonden we ritme in de chaos en bereikten we na een slordige 38 kilometer het eerste wisselpunt, waar Ans, Bas en Henk het stokje overnamen.

Terwijl de nacht voortkruipt, kropen we langs de Waddenzeedijk, soms bijna door het slik een GPS misser stuurde ons haast het water in maar de opkomende dageraad bracht warmte en perspectief. Verraste strandgangers en grazende schapen bleven toeschouwers van ons onverstoorbare tempo, gedragen door een zacht briesje in de rug.

Zes keer wisselden we teams, steeds korter als de kilometers teller dichterbij de 227 kilometer kwam. Onderweg vonden we troost bij een bakker om de hoek, laadden we energie bij met koffie en appeltaart, en gaven de dorpelingen langs de kant vol enthousiasme iedere loper een laatste zetje.

Na 19 uur, 51 minuten en 36 seconden sloegen we onze armen in de lucht bij de finish in Bensersiel. Officieel stonden 227 kilometer op de teller, al hadden onze omzwervingen ons onbedoeld een paar extra kilometers cadeau gedaan. Met een zevende plek op de ranglijst keerden we moe, maar enorm trots huiswaarts en al vol plannen voor de volgende editie.

 

 

Waddenzee Estafette voor Stichting A.L.S. een onvergetelijke teamprestatie


  • Het artikel werd op maandag 28 oktober 2013 gepubliceerd door Loopgroep de Klok

Vrijdagmiddag 4 oktober stapte loopgroep de Klok vol energie in twee busjes voor de 227 kilometer lange estafettetocht van Schipborg naar Bensersiel. Om 20.01 uur klonk het startschot, en in het schemerde donker doemden de flakkerende fakkels langs de dijk op als vuurtorens voor onze lopers. Dankzij het milde herfstweer droog, veertien graden en vrijwel windstil liep iedereen met een glimlach van oor tot oor.

Elke vierhonderd meter wisselde een groep van vier lopers elkaar af: steeds twintig kilometer rennen, gevolgd door een sprint op de fiets, terwijl twee busjes met chauffeurs en kaartlezers de boel organiseerden. Ondanks de TomTom bleef het navigeren in het donker een uitdaging; kaartlezers moesten regelmatig omkeren en terugzoeken, maar met vereende krachten en een flinke dosis doorzettingsvermogen vond iedereen weer de route.

Onze weg voerde door het hart van Drenthe en een stukje Groningen, langs de schilderachtige oever van de Dollard en de majestueuze Eems. Vervolgens volgden we de Waddenkust: glinsterende platen zout water, wuivende kweldergrassen en het verre gekrijs van meeuwen begeleidden elke stap. Toen de eerste zonnestralen doorbraken, voelde het alsof de heel wereld met ons mee hipperde.

Na 20 uur, 4 minuten en 11 seconden staken we de finishlijn in Bensersiel over goed voor een knappe negende plek van 25 teams. Moe, maar euforisch hieven we onze armen in de lucht en vierden we met een welverdiende schnitzel en vrolijke nazit in de jeugdherberg.

Naast dit sportieve hoogtepunt leverden we ook een belangrijke maatschappelijke bijdrage: op 28 september zamelden we bij drie supermarkten in Egmond maar liefst € 2.140,70 in voor Stichting A.L.S. Dank aan alle gulle gevers! Onze dank gaat ook uit naar ‘Het Contact’ en Radio 80 voor de media-exposure, en naar Autobedrijf Ten Boekel & Bakker, ’t Hekeltje, tandarts Wesseling, familie Oosterbaan, Tom Min en de familie Laan uit Heiloo voor hun steun.

Met trots kijken we terug op een estafette waarin sport, historie en solidariteit hand in hand gingen. De voorbereidingen voor editie 2025 zijn al in volle gang.