Tijdlijn
Historische Tijdlijn
De Eau Rouge (rood water), de Source (bron), Pouhon: niet toevallig bevat het circuit van Spa-Francorchamps tal van verwijzingen naar water.
De Eau Rouge is een beekje dat aan de voet van de Raidillon onder het circuit duikt en vervolgens over het terrein kronkelt, tussen de paddocks en de ingang van Blanchimont. Als Engelstaligen de Eau Rouge aanhalen, hebben ze het ook over de Raidillon, vaak zonder het expliciet te zeggen. Deze beek is een zijrivier van de Amblève, die de grens vormde tussen het Romeinse en Germaanse Rijk, en later tussen België en Duitsland.
De naam van de Eau Rouge verwijst naar de roestkleurige kleur van de vele ijzerhoudende carbogashoudende bronnen, of pouhons, die zijn loop afbakenen.
1920
Drie wegen vormen één circuit
Na de Eerste Wereldoorlog probeerde Jules de Thier, directeur van de krant La Meuse, de Coupe de La Meuse opnieuw te lanceren. Tijdens een ontmoeting in Francorchamps met baron Joseph de Crawhez en piloot Henri Langlois van Ophem werd besloten dat de wegendriehoek die Spa-Francorchamps met Malmedy en Stavelot verbindt een ideaal circuit zou vormen.
1921
De eerste race
De eerste autorace zou plaatsvinden in augustus 1921, op een traject van 15,820 km lang. Helaas daagt er slechts één piloot op. Daarom wordt de race vervangen door een wedstrijd met 23 motoren. Deze wordt gewonnen door de Norton 500cc van Hassal, die het traject aflegt met een gemiddelde snelheid van 90 km/u.
1922
De eerste GP van België van de RACB
Het jaar nadien organiseert de Royal Automobile Club de Belgique in Francorchamps zijn ‘GP de Belgique’, een uithoudingsrace voor sportwagens. De race wordt gewonnen door de Impéria-Abadal van Tornaco-Bruyère, met een gemiddelde snelheid van 88,900 km/u.
1924
Ontstaan van de 24 uur van Francorchamps
Na de bouw van een chronometercabine, een scorebord en een perstribune organiseert de RACB de eerste editie van de 24 uur van Francorchamps.
1925
De GP van Europa te Spa
Antonio Ascari wint in een Alfa Romeo de GP van Europa.
1928
Asfaltering van de piste
Om rondslingerend steen te vermijden, wordt de piste van aarde geasfalteerd.
1929
Genummerde bochten
Er worden houten bordjes geplaatst op 50 cm hoogte, in de straal van de koplampen van de auto’s.
1932
Toeschouwers en de piste
De hoofdtribune van amper twee jaar oud wordt opnieuw gebouwd en de Burnenville-heuvel wordt verbreed.
1939
Aanleg van de Raidillon
De bocht van de oude douane verdween en de legendarische Raidillon werd geboren met de aanleg van een spectaculair hellend stuk, dat in het buitenland bekend staat als de Eau Rouge-bocht. Deze snelle en steile (17%) bocht is onlosmakelijk verbonden met het beroemde circuit van Spa-Francorchamps.
1940
Europa wordt zwaar getroffen door de Tweede Wereldoorlog
1947
Wimille, eerste naoorlogse winnaar
Nadat er door het wereldwijde conflict zeven jaar lang geen races hebben plaatsgevonden, hervatten de wedstrijden met de GP van Europa Formule International, gewonnen door de Alfa Romeo van Jean-Pierre Wimille.
1948
Oprichting van de Intercommunale van het circuit
1949
Bouw van 30 stands ‘in steen’
In totaal zijn er 30 stands van 3 meter op 2,50 meter, waarvan 10 een terras krijgen. Deze stands zouden later uitgroeien tot de pitlanes.
1950
Fangio wint de 1e GP van België F1 op een gewijzigd tracé
Het bestaande traject wordt verbreed tot 8 meter, het wegdek wordt vernieuwd en de bocht van Stavelot wordt aangelegd ter vervanging van de Chefosse-haarspeldbocht.
1956
Een jaar om het circuit te beveiligen
De piste werd verbreed tot tien meter, waardoor de bochten van Malmedy, La Carrière en Blanchimont minder scherp werden. Om het publiek te beschermen werd een muur van 1,1 meter gebouwd. In de winter van 1956/57 kreeg de raceleiding met de bouw van de “Englebert-Toren” beschikking over moderne faciliteiten. Deze toren situeert zich in het midden van de vaste stands, waardoor er ruimte overblijft voor de monteurs.
1963
Het circuit wordt effen gemaakt achter de bocht van Stavelot
Er worden vangrails geplaatst om de veiligheid te verhogen, en tegelijk worden de eerste ideeën van een permanent circuit geopperd.
1964
Nieuwe start voor de 24 uur van Francorchamps voor toerismewagens
De 24 uur is niet zomaar een race, maar is een waar volksfeest. Kermis, concerten, parades, ... Deze vaste afspraak staat volledig in het teken van de bezoekers.
1967
Nieuwe werkzaamheden
Een groot deel van het circuit wordt opnieuw aangelegd voor een betere waterafvoer. Op de ‘Englebert-toren’ boven de stands worden er ook loges ingericht.
1968
Oprichting van de ’Association intercommunale pour l’exploitation du Circuit de Spa-Francorchamps’ (intercommunale voor de exploitatie van het circuit van Spa-Francorchamps).
1970
Rodriguez wint de laatste GP F1 op het lange tracé
De Mexicaan Pedro Rodriguez wint met een gemiddelde snelheid van 241 km/u de 29e en laatste GP F1 van België die op het lange tracé wordt gereden. Nadien verklaart de vereniging van F1-piloten onder impuls van de kampioen Jackie Stewart dat Francorchamps te gevaarlijk en onberijdbaar is.
1973
Het officiële record van Pescarolo op het oude tracé, het officieuze record op naam van Jacky Ickx
Tijdens de vrije oefensessies voor de 1000 km van Francorchamps vestigde de Fransman Henri Pescarolo aan het stuur van zijn Matra-prototype een snelheidsrecord op het circuit, met een gemiddelde van 262,461 km/u. Het kwalificatierecord van Jacky Ickx, die de dag voordien afklokte op 263,41 km/u, blijft officieus, maar hij is dus wel de piloot die de snelste ronde op het oude circuit heeft afgelegd.
1979
Inhuldiging van het nieuwe circuit van 6,9 km
In 1979 ontstaat het deel tussen les Combes en de nieuwe bocht Paul Frère. Dit deel krijgt de naam ‘nouvelle portion’ (nieuwe portie), een naam die tot op vandaag gebruikt wordt. De lengte van het nieuwe circuit wordt teruggebracht tot 6,947 km.
1983
De F1 maakt zijn terugkeer op Spa-Francorchamps
De GP van België wordt bij de terugkeer naar Francorchamps gewonnen door de Renault van Alain Prost. Thierry Boutsen rijdt als enige Belgische coureur.
1985
De amateursport in al zijn pracht
De 24 uur 2CV strijkt neer in Spa-Francorchamps met een atypisch tracé: de ‘nouvelle portion’ wordt via de dienstroute in beide richtingen aangedaan en de Raidillon wordt bergafwaarts afgelegd. In de jaren 90 wordt de standaardpiste gebruikt.
1989
Aankomst van de derde etappe van de Ronde van Frankrijk
De wielrenners leggen 2,5 rondjes af op het circuit en sprinten bergopwaarts richting la Source.
1991
Semipermanent circuit
Om veiligheidsredenen besluit de FIM om geen Moto GP-races meer te laten plaatsvinden op Francorchamps.
2003
Semipermanent circuit
Van maart tot oktober is het circuit afgesloten voor gewoon verkeer, waardoor het circuit semipermanent wordt. Al snel zou het een permanent circuit worden met 220 racedagen per jaar. Datzelfde jaar wordt ook de nv ‘Circuit de Spa-Francorchamps’ opgericht.
2007
Bouw van nieuwe stands
In 2007 wordt de infrastructuur grondig vernieuwd, met onder andere stands die aan de nieuwe normen van de FIA voldoen. De ‘bus stop’ wordt vervangen door een nieuwe chicane. Na een jaar afwezigheid strijkt het F1-circus opnieuw neer op Francorchamps.
2011
Oprichting van de nv van openbaar recht ‘Circuit van Spa-Francorchamps’
Deze naamloze vennootschap van openbaar recht verenigt de twee entiteiten ‘Circuit van Spa-Francorchamps’ en ‘Intercommunale’.
2021
Werken op en naast de piste
Tijdens de winterpauze van 2021-2022 werden er grote werkzaamheden uitgevoerd op het Circuit van Spa-Francorchamps: de piste werd gerenoveerd om de FIA- en FIM Grade C-homologaties te kunnen verkrijgen, maar ook om de veiligheid en aantrekkelijkheid te verhogen. Ook de infrastructuren om het publiek te ontvangen werden verbeterd met de bouw van een nieuwe tribune van 4.600 zitplaatsen op de top van de Raidillon.
2022
Nieuwe tribunes aan de afdaling van la Source
Tijdens de winter van 2022-2023 wordt de toeschouwersinfrastructuur verder aangepakt en ondergaat de infrastructuur verdere moderniseringswerken: in de afdaling van de Source-bocht komen er nieuwe tribunes met 7.300 extra plaatsen.
2023
Het circuit breidt zijn toeristische aanbod uit
De gratis wandeltochten Circuitsp’Adventure en Balade du centenaire laten het publiek aan de hand van spelletjes en sporttoestellen kennismaken met de geschiedenis en met de rijke fauna en flora.